Bariery prawne w budowie biogazowni:
- brak jednoznacznej definicji biogazowni rolniczej – czy biogazownia rolnicza to obszar, na którym znajduje się instalacja, sama instalacja, jakie elementy instalacji przynależą do biogazowni? (Rozporządzenie Ministra Rolnictwa i Gospodarki z dnia 7 października 1997r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budowle rolnicze i ich usytuowanie)
- produkcja biogazu rolniczego nie jest objęta Polską Klasyfikacją Działalności (Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24 grudnia 2007r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności)
- wytwarzanie biogazu z odchodów zwierzęcych i odpadów produkcji rolnej nie figuruje w spisie działalności tzw. „Działów specjalnych produkcji rolnej” proces i przebieg fermentacji może być zaliczany jako produkcja przemysłowa – kwalifikacja gnojowicy pofermentacyjnej do odpadów przemysłowych, ze wszystkimi tego konsekwencjami
- brak możliwości uzyskania świadectw pochodzenia dla energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii oraz świadectw pochodzenia z kogeneracji za tę samą ilość energii elektrycznej wytworzonej w odnawialnych źródłach energii, będących jednocześnie jednostkami kogeneracji (komunikat Prezesa URE z dn. 31 maja 2007r.)
- nieuwzględnienie w niektórych aktach prawnych mniejszych jednostek wytwarzających energię elektryczną < 1 Mwel
- niezaliczenie instalacji biogazowych do inwestycji celu publicznego (Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami)
- sprawy bezpieczeństwa pożarowego i zabezpieczenia przed wybuchem są nieadekwatne do aktualnych rozwiązań i rozproszone po kilku aktach prawych:
- Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z 12 kwietnia 2002r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (rozporządzenie dotyczy tylko budynków, nie dotyczy budowli; niejasno sformułowane zapisy dot. usytuowania instalacji biogazowej wobec budynków)
- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 21 kwietnia 2006r. w sprawie ochrony przeciwpożarowej budynków, innych obiektów i terenów
- Norma PN – EN 1127-1 z 2001, Atmosfery wybuchowe. Zapobieganie wybuchowi i ochrona przed wybuchem (podstawowe pojęcia i metodologia)
- Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska
- Rozporządzenie Rady Ministrów z 9 listopad 2004r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych warunków związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzenia raportu o oddziaływaniu na środowisko
- sprzedaż energii i świadectw pochodzenia przez rolników, jako inwestorów i operatorów biogazowni, jest praktycznie niemożliwa – rolnik jako jednostka nie prowadząca działalności gospodarczej nie otrzyma koncesji na produkcję energii elektrycznej, a co za tym idzie, nie otrzyma świadectw pochodzenia za wyprodukowaną energię
- brak odpadów o kodach 19 06 05 (ciecze z beztlenowego rozkładu odpadów zwierzęcych i roślinnych) oraz 19 06 06 (przefermentowane odpady z beztlenowego rozkładu odpadów zwierzęcych i roślinnych) na liście rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami (Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami )
Bariery ekonomiczne w budowie biogazowni:
- wysokie nakłady inwestycyjne – długi okres zwrotu
- trudności z uzyskaniem dofinansowania na inwestycje
Bariery organizacyjne w budowie biogazowni:
- brak instalacji demonstracyjnych, które udowadniałyby racjonalność i skuteczność stosowania instalacji biogazowych
- brak rozwiniętego zaplecza technicznego – sprowadzanie urządzeń z zagranicy podnosi koszty inwestycyjne
- brak projektantów, generalnych wykonawców, firm budowlanych oraz technologów wyspecjalizowanych w projektowaniu, budowie oraz eksploatacji biogazowni rolniczych
- brak zaplecza naukowo-badawczo-doświadczalnego
- brak zaplecza merytorycznego dla inwestorów zainteresowanych budową biogazowni rolniczych
- brak specjalistów np. w ośrodkach doradztwa rolniczego
- niska świadomość społeczna w zakresie produkcji i wykorzystania biogazu
- ograniczona dostępność i przepustowość sieci elektroenergetycznej na terenach wiejskich
